1/12/2025 0 Comments Wie met epiek flirtOp 11 januari nam De Standaard een artikel uit The New York Times over: “Waarom rechts dweept met epische verhalen als de Ilias”. De jonge germanist Orlando Reade schreef zijn essay voor The Nation. Waarom neemt De Standaard die omweg via de NYT? Omdat The Nation een minder bekend progressief-liberaal weekblad is? En waarom kondigt De Standaard aan dat de tekst “over epische verhalen” gaat? Uit de correct vertaalde ondertitel blijkt overduidelijk dat het over politiek gaat: “Van Elon Musk tot Jordan Peterson, een bepaald slag conservatieven grijpt naar de poëzie van Homeros en Dante voor hun cultuuroorlog.”
Voor één keer dat een mens niet over de betaalmuur moet kruipen, geraakt hij zelfs niet voorbij de titel zonder zich te ergeren. De boodschap van De Standaard is duidelijk: rechtse blanke mannen zijn zo fout dat ze geen klassieken kunnen of mogen lezen. Reade mag dan gepromoveerd zijn in de Engelse literatuur, zijn thesis dat heldendichten gemakkelijke politieke instrumenten zijn is van humanioraniveau. Reade doceert dat Elon Musk die de ruimte wil koloniseren beter de Aeneis van Vergilius dan de heldendichten van Homeros zou lezen. Die had Ceasar gerecupereerd om de eerste keizer van Rome te worden, precies zoals Alexander de Grote de Ilias en Napoleon het Schotse epos Ossian. Als de Canadese psycholoog Jordan Peterson, die met Miltons Paradise lost, Goethes Faust en Dante’s Inferno zijn lezers wil overtuigen dat ook zij helden kunnen zijn, krijgt hij het verwijt dat zijn visie troebel is. De manier waarop de ‘assistant professor at Northeastern University London’ dat proclameert, zegt meer over Reade dan over zijn sujet: “Zelfs als hij zijn lezers adviseert om hun rancune te overwinnen en hun verantwoordelijkheid op te nemen, lijken zijn constante hondenfluitjes jonge witte [sic] mannelijke lezers vooral te bevestigen in hun wrevel tegenover een pluralistische liberale samenleving.” Zegt de academicus met het woord ‘lijken’ nu echt dat hij dat zo aanvoelt? Peter Thiel, oprichter van PayPal, krijgt betere punten, ondanks zijn ‘quasiacademische essays’. Maar als Thiel bij zijn investeringen aan de stichters van Rome, Romulus en Remus, denkt, krijgt ook hij de wind van voren: “en verlangt ernaar op een plek te leven waar het kapitalisme niet onderhevig is aan de wetten van de democratie.” Zegt Thiel dat of voelt Reade dat ook zo aan? Bij Thieles essay Against edenism (2015) moet ook Goethes Faust onder het mes, want: “Thiel hoopt misschien dat hem eenzelfde lot is beschoren [als Faust], dat als hij erin slaagt een uitvinding te financieren waarvan de voordelen ook de rest van de mensheid ten goede komen, zijn leven minder op een faustiaanse tragedie zal lijken en meer op een epos.” Reade is waar hij moet zijn en haalt een ultiem argument uit een oversized T-shirt van Mark Zuckerberg met het motto “Carthago delenda est”: “Sommige techbedrijven zijn zo machtig geworden als wereldrijken, en hun leiders zo machtig als keizers, hunkerend naar een epos om hun heldendaden te consacreren.” Meester Reade kan niet tegen “geflirt met epiek” en komt tot het uitgedokterde besluit: “epische gedichten zijn complexer dan vaak wordt gedacht en vertellen ook over het falen van grote mannen”. Gelukkig hebben we De Standaard om te leren dat alleen jonge progressief-liberale doctorandi dat begrijpen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Posts may evolve in articles, or vice versa. Archives
January 2025
Categories |